The Notebook

Γλυκό! Γλυκό! Γλυκό! Γλυκό! Γλυκό! Γλυκό! Γλυκό! Γλυκό! Γλυκό! Γλυκό! Γλυκό! Γλυκό! The Notebook. Για όλους τους χαζορομαντικούς σαν εμένα. Απίθανο και εννοείται για πολύ κλάμα. ΚΛΑΝΩ ΟΛΟΥΣ όσους δεν τους αρέσει. Και αμα το δείξεις σε κάποιον και δεν του αρέσει, σε λεει και φλώρο απο πάνω που βλέπεις τέτοιες μπούρδες. ΡΕ ΟΥ από δω! Σκατόψυχοι. ΞΕΝΕΡΩΤΟΙ. Για όσους λοιπόν έχουν προτεραιότητα την αγάπη και όχι τον ΠΟΥΤΣΟ, μια ταινία ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ. Δεν λέω τίποτα για το στόρυ, απλά ενημερώνω ότι γυρίστηκε το 2004 από τον Nick Cassavetes και παίζουν δυο νέας γενιάς ηθοποιοί, Ryan Gosling - ταλεντάρα (βλ. Half Nelson) - και η επίσης υπέροχη Rachel McAdams. Αυτά.

Kramer vs. Kramer

Τι όμορφη ταινία. Τι ανθρώπινη και γλυκιά. ΕΧΕΙ να πέσει κλάμααααααα! Ωχ αμάν! Ειλικρινά πανέμορφη ταινία με δυο συγκλονιστικούς ηθοποιούς και ένα πάνγλυκο μπόμπιρα. Γυρισμένη το 1979, από τον Robert Benton μας δείχνει την ιστορία ενός ζευγαριού που μετά το χωρισμό του μάχεται για την κηδεμονία του παιδιού. Γλυκό και βαρύ. Ο Dustin Hoffman είναι όνομα και πράμα, η δε Meryl Streep είναι απλά ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ, όπως μας έχει συνηθίσει άλλωστε. Να το δείτε, να το χαρείτε, να το νιώσετε, να το σκεφτείτε και να σας μείνει αξέχαστο. Σας το εύχομαι ολόψυχα. Πραγματικά εξαιρετικό.

Lenny

Ε! Ψιτ! Έχεις φύγει. Τώρα όπως είσαι! Κατεβασέ το, νοικιασέ το, αγόρασε το... δεν με νοιάζει μια. ΔΕΣ ΤΟ ΤΩΡΑ! Ακούς? Τώρα ρε! Όπως (δε) σε βλέπω και (δε) με βλέπεις. Έλα πάμε! Ειδικά αν είσαι ηθοποιός. ΔΕΣ ΤΟ ΜΑΓΚΑ. Dustin Hoffman. ΑΣΤΟ! σε φάση του τύπου κούκου - ρούκου που λέει και ένας φίλος μου. Η ταινία κάνει κοινωνική πολιτική. ΔΕΣ ΤΟ ΣΟΥ ΛΕΩ ΡΕ! Lenny Bruce. EEE!! Μιλάμε για φυσιογνωμία με ΑΡΧΙΔΙΑ και ΜΥΑΛΟ! Απλά καταπληκτικό. ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ. Βαρύ ομως ε...μην γελιέσαι. Ζόρικο λέμε. ΟΠΩΣ ΕΙΣΑΙ.-

Paris, Texas

Wim Wenders. Paris, Texas. Πρίν το δω για πρώτη φορά νόμιζα, όπως και άλλοι απ' ότι έχω καταλάβει, ότι πρόκειται για ενα road movie απο το Παρίσι μέχρι το Τέξας. Πού να φανταστώ ότι τελικά υπάρχει Παρίσι στο ίδιο το Τέξας? Ούτε που μου είχε περάσει απο το μυαλό. Τί να σας πρωτοπώ γι' αυτη την ταινία. Ανήκω σε αυτούς που τρώνε τα νύχια τους και όταν την είδα έφαγα το χέρι μου μέχρι τον καρπό. Δεν πρόκειται για ταινία τρόμου ή περιπέτεια αλλά εκείνη η σκηνή πίσω απ' το τζάμι...δεν ΜΠΟΡΕΙΤΕ να καταλάβετε. Όταν βλέπεις, βλέπεις, βλέπεις ταινίες μερικές φορές έρχεται η στιγμή που μια ταινία σε κάνει να είσαι και συ μέρος της και αγωνιάς οσο και οι ήρωες της. Ε λοιπόν αυτο θέλει μεγάλη μαεστρία και κάνει μια ταινία αληθινά ξεχωριστή. Έτσι και αυτή. Εδώ δεν έχει μην το χάσετε και μαλακίες. ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να μην το δείτε. Ευχαριστώ.

...And Justice for All

Λοιπόν, λοιπόν, λοιπόν! Και γαμώ την ταινία. Σκηνοθετημένη απο τον Norman Jewison το 1979, η ταινία δείχνει πως η συνείδηση και το δικηγοριλίκι είναι έννοιες αντίθετες. Ο Al Pacino, όχι ότι περίμενα κάτι άλλο, είναι ΓΑΜΗΣΕ ΤΑ απίστευτος. Το υπόλοιπο cast αν και έχει μικρόυς ρόλους, επίσης παίζει καταπληκτικά. ΑΞΙΖΕΙ - ΑΞΙΖΕΙ - ΑΞΙΖΕΙ. Αφήστε που ο δικαστής απλά δεν υπάρχει. Καλή διασκέδαση λοιπόν με μια ταινία που αν και πραγματεύεται κάτι ιδιαίτερο και πολύ σημαντικό, παραμένει ευχάριστη. Εξαιρετικό φινάλε από εκείνα που λες "Έτσι ρε ΠΟΥΣΤΗ! Πάρτα γαμώ το σπίτι σου! ΑΡΧΙΔΙ!" ...And Justice for ALL - Φιλ-ά-κι-α.

The Chamber

Στο The Chamber, ταινία γυρισμένη το 1996 απο τον James Foley, οι δυο κεντρικοί ήρωες - εγγονός-δικηγόρος και παππούς -ku klux klan - αναγκάζονται να γνωριστούν και να δημιουργίσουν σχέση μετά την απόφαση για έφεση στην θανατική ποινή που έχει επιβληθεί στον παππού-ku klux klan, για τον θάνατο δυο εβραίων κοριτσιών προ τριανταετίας. Ο Chris O' Donnel είναι γλυκανάλατος όπως και όπου αλλού τον έχω δεί, ενώ ο Gene Hackman πραγματικά τσακίζει με την ερμηνεία του σε ενα ΠΟΛΥ δύσκολο ρόλο. Πραγματικά ωραία ταινία, χωρίς να είναι απίστευτη και μοναδική. Αξίζει τον κόπο να το δείτε αλλά όχι εκείνη την ημέρα που θα ΨΟΦΑΤΕ να δείτε κάτι. Αφήστε το για τοτε που το Play έρχεται λιγο μετα το...

- Να το βάλω ρε μαλάκα να το δούμε, καλό λεει είναι...
- Και δεν το βάζεις, ετσι και αλλιως δεν εχω και τίποτα καλύτερο να κανω...

Glengarry Glen Ross

Μιλάμε για μια ταινία Α-Π-Ι-Θ-Α-Ν-Η. Από το ομώνυμο θεατρικό του David Mamet, ο οποίος έκανε και την μεταφορά του σε σενάριο, το Glengarry Glen Ross γυρίστηκε το 1992 απο τον James Foley. Μοναδικό cast, συγκλονιστικές ερμηνείες - με ενα Jack Lemmon που σπάει κόκκαλα - σε μια ταινία που ψαχουλεύει τα όρια και τις αντοχές των υπαλλήλων ενός μεσιτικού γραφείου. ΜΗΝ ΤΟ ΧΑΣΕΤΕ. Σεμινάριο για ηθοποιούς και σκηνοθέτες.